Elvan, Murat ve Alp… Bugüne kadar çocukla zor denilen Tayland, Singapur, Peru, Küba, Guatemala gibi birçok ülkeyi keşfetmişler. Çünkü çocukla da aktif yaşamın mümkün olduğuna inanmışlar. Umarım onlar herkese ilham olur ve cesaret verir.. Hadi o zaman Bize Müsaade diyen Elvan ve ailesi ile röportajımıza geçelim.
Elvan, aile bireylerini bize tanıtır mısın? Düzenli seyahat etmeye nasıl başladınız? Artık herkes gezi blogu ve sayfası açıyor. Bize Müsaade sayfasının bundan farkı ne sence?
Ben Elvan, eşim Murat ve dört yaşındaki oğlumuz Alp aile olarak seyahat edenlerdeniz. Seyahatlerimizde hep birlikteyiz. Evlenmeden önce de seyahat etmeye, yeni yerler keşfetmeye merakımız vardı. Evlendikten sonra iş sebebiyle İngiltere, İsviçre ve Panama’da yaşadık.
Hem yaşadığımız ülkeleri hem de fırsat buldukça farklı ülkeleri keşfetme şansımız oldu. Düzenli seyahat etmek aslında erken planlamayla ilgili. Gitmek istediğiniz yerlere ne zaman gitmek en mantıklısı onu biliriz başta. Sonra kaba hatlarıyla bir senenin tatillerini çıkarır, uygun olanları için, seyahat, ulaşım, konaklama rezervasyonlarını yapar; detayları sonraya bırakırız. Bazen de tamamen plansız yola çıktığımız da olur, sırf fiyat avantajından.- uygun bilet varsa mesela- Evet, haklısın; herkesin gezi sayfası blogu var. Herkesin çabasını takdir ediyorum. Tecrübeleri paylaşmak güzel, bu emek ve zaman istiyor. Biz farklı olmaya çalışmıyoruz. Çocukla seyahat etmeyi seviyoruz. Çocukla zor denilen birçok yer keşfettik. Machu Picchu, Guatemala, Kolombiya, Tayland, Malezya… Hikayemiz birilerine cesaret verir belki diye paylaşıyoruz.
Daha önceden tek başına seyahatlerin oldu mu? Aile olarak ve çocukla gezmekle, tek gezmek arasında ne gibi farklar var sence? Ne gibi avantajları ve zorlukları var? Çocuğu olduğu için kendini bu tarz aktivitelerden geri çeken ailelere karşı söylemek istediğin bir şey var mı?
Eşim de ben de seyahate meraklıydık. Seneler içinde seyahat etme şeklimiz değişti. Önce çift, sonra aile olarak gezer olduk. Dinamiği çok farklı her bir seyahat şeklinin. Öncelikler kazandıklarınız çok çok farklı. Aile olarak gezince tempo yavaşlıyor, bir yerlere yetişme daha fazla şeyi bir arada yapmaya çalışma telaşınız olmadan geziyorsunuz, anı yaşıyorsunuz aslında çocuk sayesinde. Size anlamsız gelen bazı detaylar onlar için çok önemli olabiliyor. Durup beraber keşfetmek için zaman tanıyorsunuz. Seyahatlerimizi amacı artık Alp dünyayı tanısın, gezerek öğrensin. Zor mu? Zorlukları oluyor tabii ki, ama iyi yanlara bakınca zorlukları görmüyorsunuz. Biz çok hassas değiliz ama yine de çocuğun yemesi, içmesi, hasta olması durumları var. Hazırlıklı, temkinli olmak gerekiyor ya da daha fazla eşya ile gitmeniz gerekiyor, masraflar artıyor.
Bir yandan çalışıyor musun? Çalışıyorsan, mesleğin gezmen için sana kolaylık sağlıyor mu? İnsan sürekli gezince merak ediyoruz, evli çift olarak seyahat etmeye elverişli meslekleriniz mi var 🙂
Eşim, kurumsal bir şirkette finans direktörü. Senelik izinler, yıl sonu kapanışı gibi dönemsel faktörlere dikkat etmemiz gerekiyor. Alp dünyaya gelince, ben profesyonel kariyerime ara verdim. Ama boş durmadım, İsviçre’de freelance fotoğrafçılık yaptım, sonra Panama’ya taşınınca devam ettim. Expat yaşam ve seyahatlerimizle ilgili blog tuttum. Çocuklu hayatta esnek olmam bir avantajdı. Planlı gezenlerdeniz. Seyahat bizim için illa yurt dışına çıkmak demek değil. Yaşadığımız ülkede bir festival, geleneksel kutlama, gitmediğimiz milli park hepsi birer keşif. Sene başında büyük tatilleri planlıyoruz sonra aralara hafta sonlarına küçük kaçış planları ekliyoruz. Sonuç olarak, sürekli geziyormuş hissi yaratıyor evet. Çok yoğun tempolu çalışınca bu kaçışlar çok işe yarıyor.
Konaklama, ulaşım, yemek gibi ihtiyaçları ucuza getirmek için çaba sarf ediyor musun? Ediyorsan bunlar nelerdir? Bu konularda tavsiyelerin var mı?
Kesinlikle! Sınırsız kaynaklarımız yok:) Maaşlı çalışanlarız sonuçta. Ekonomi yapmak için, uçuşları kesinlikle önceden ayarlarız. Konaklama için iptal edilebilir erken rezervasyonlar yapar, son haftalarda tekrar fiyat kontrolü yaparız. Fiyatlar düşebiliyor ve bunu mutlaka değerlendiririz. Oteli sadece uyumak için kullanacaksak, mütevazi otel tercih ederiz, bazen kendimizi şımarttığımız günler de olur. Seyahate göre değişir. Yeme içme masrafları; gideceğimiz ülkeye göre öncesinde bazı atıştırmalık gıda ürünleri götürebiliyoruz. Gün içerisinde gezerken mutlaka taze meyve ya da atıştırmalık bir şeyler alır, öğle yemeğini geçiştirir; akşam yemeğini erken yeriz. Fazla kilolarla da dönmemiş oluruz:)
Bugüne kadar kaç kıta, kaç ülke, kaç şehir gezdin? Buralar nerelerdi? Çocuğunuz ne zamandır sizinle geziyor?
Beş kıtada bulunduk, kırkın üzerinde ülke gezdik. Şehir saymadık ama her gittiğimiz ülkede en az üç şehir gezmişizdir. Ortalama yüz yirmi diyebiliriz. Alp, şu an dört yaşında. Üç haftalıkken ilk uçuşunu yaptı ve şu ana kadar on yedi ülkeye gitmiş oldu.
Gittiğin yerlerin en favori yerlerini bizimle paylaşabilir misin? Neden oraları çok sevdiğini de söylersen süper olur.
Sanırım en etkilendiğim yer Peru: Machu Picchu, dağın başına büyüleyici bir şehir kurmuşlar. Ulaşımı zor ama çok değiyor. Ülke olarak çok sevdim, renkli ve özü doğaya dayanan Inka kültürü ayrı güzel. Costa Rica, tüm ülkede herkes mi mutlu olur. Pura Vida, hayatın tadını çıkar, manasına gelen bir yaşam felsefesini tüm ülke benimsemiş. Birine teşekkür ettiniz ya da hoşça kal dediniz aldığınız cevap: güleryüzlü bir Pura Vida👍 eşliğinde.
Gittiğin yerlerle ilgili bize yaşadığını güzel anılarından anlatmak istediklerin var mı?
Alp, önceden bebek tabii. Biz nereye o da oraya. İki buçuk yaşında Kolombiya’nın başkenti Bogota’dayız. Takside gidiyoruz. Bir parkın içinde çift katlı Londra otobüsü gördü. Tutturdu, gidelim. Hiçbir görme değeri yok, Kolombiya’dayız Londra otobüsü ne alaka. Ama Alp’de ailenin bir parçasıysa ve onun da isteklerini dikkate almamız lazım diye gittik. Nasıl mutlu, üç-dört saatimizi otobüs ve parka ayırdık. Çocukla gezmek böyle bir şey.
Bir tane de kötü anı alalım o zaman? 🙂
Kötü bir anı demeyelim, anlatacak hikaye diyelim ona. Yol hali her şey geliyor insanın başına. Hırsızlık da oldu, kazalar da..
Hırvatistan’dan Karadağ’a otobüsle geçiyoruz. Dağbaşında garip bir yerde sınır. Pasaportlar gitti herkesin ki geldi bir bizimki yok. Bekledi, bekledi otobüs. En sonunda daha da bekleyemeyiz, inmeniz lazım dediler. Bıraktı gitti adamlar bizi. Neyi bekliyoruz onu da bilmiyoruz. Kimse İngilizce konuşmuyor. Nedir soruyoruz, cevap yok. Sonunda geçen biri oluyor. Çat pat tercümeyle anlıyoruz ki kırmızı bültenle arananlar listesinde çıkmış eşim, iyi mi. Saatlerce gümrükte bekledik! Konsoloslukla irtibata geçmeye çalışmalar, kafamızda ne senaryolar. Ne strest. Sınır dağ başında, bir suyumuz bile yok. Sistem hatası olmuş neyse ki, çözüldü olay. Beş – altı saat sonra devam edebildik yolumuza ama ne maceraydı!
Anlatacak hikayeleriniz oluyor derken bunu kastettim. O an zor gelen durum sonra heyecanla anlattığınız bir hikayeye dönüşüyor.
Gezdiğiniz yerlerin mutfaklarını da muhakkak deniyorsunuzdur. Bu konuda favorileriniz ve aç kaldım dediğiniz yerler nereler?
Yeni lezzetler keşfetmeye bayılırız. Meksika ve Peru muhteşem! Malezya’da zorlandık, aslında yemeklerden değil de hava çok sıcak, nemli ve sokaklar çok kirliydi. Ortamlarda hep kötüler, iştahımızı etkiledi.. Yoksa lokal lezzetleri, sokak yemeklerini deneriz.
Sence farklı kültürlerde böyle seyahat etmenin insanın karakterine ve bakış açısına ne gibi avantaj ve dezavantajları mevcut? Çocuğunuz daha küçük olmasına rağmen bu seyahatlerin onun üzerince sence ne gibi etkisi oldu?
Her şeyden önce ön yargılarımızdan kurtularak farklılıkları kucaklama şansı tanıyor seyahat etmek. Değişime karşı daha esnek olabilmek bir avantaj. Alp, çok küçük evet, hatırlamayacak birçok seyahatini ama seyahat etmek, yola çıkmak onun için çok olağan bir durum. Azla yetinmeyi, sabırlı olmayı, esnek olmayı öğreniyor yolda.
Yola çıkacak olanların genelde en büyük korkusu maddi konular. Bu seyahatlerin size göre masrafı nasıl? Çok bütçeler gerekiyor mu? Artık günümüzde ucuz gezmenin yolları çok tabi ki ama insan gene de merak ediyor. En büyük masraf yaratan konular sence neler oluyor?
Konaklama ve ulaşım en büyük kalemler. Çocuklu aile olarak bakarsak eğer, iki yaşa kadar uçuş ücretsiz ve bu çok büyük avantaj. Biz, çok iyi değerlendirdik. Küçük çocuklarda konaklama ücreti de alınmıyor. O yüzden büyümesini beklemeden gezmek lazım.
Yemek için evimizde de olsak bir şeyler yiyeceğiz nihayetinde. Dört nolu soruda biraz açmıştım ekonomi yapma yolunu.
Öncesinde bütçe planlar, onun içinde kalmaya çalışırız. Hediye almaları da bıraktık. Bir anlamı olmuyor. Deneyimsel şeyler yapmaya çalışırız bir şeyler almak yerine.
Yola çıkarken yanımıza kesinlikle almamız gerekli dediğiniz eşyalar var mı? Hele ki çocuklar ile yola çıkıyorsak.
Bizim her seyahatte kullandığımız bir kontrol listemiz var.
Pasaport ve gerekli başka evrak varsa (bazı ülkeler aşı kartı istiyor gibi), kamera, telefon, şarjlar, Alp’e mini sağlık çantası (ateş ölçer,ateş için şurup), güneş kremi, en azından ilk bir iki gün için su, atıştırmalık, meyve ve kraker. Herkes için birer set yedek kıyafet.
Son olarak sizin bizlerle paylaşmak istediğiniz, benim aklıma gelmeyen fakat sizin söylemek istediğiniz şeyler var mı?
Ara ara paylaştım ilave bir notum yok. Sadece son olarak çocukla gezmeye cesaret edemeyen aileler, çocuğunuz gezerek keşfetsin dünyayı, çevresini.. Yola bir kez çıkınca gerisi geliyor.
Bize Müsaade röportajını okuduğunuz için teşekkür ederiz 🙂
Bize Müsaade sloganı ile yollara çıkan bu şirin aileyi takip etmek için:
Bize Müsaade: Instagram
Bize Müsaade: Blog
Bize Müsaade: Facebook
Benzer Röportaj:
“Artık Anne Oldum. Benden Geçti Öyle Şeyler” Demeyen Anne: Gezgin Anne ile Röportaj
Diğer gezgin röportajlarına buradan ulaşabilirsiniz.
Savageandfree.com’da 19.07.2018’de yayınlanmış olan röportajımızdır. Savageandfree.com’u kapandığı için röportajlarımızı buraya taşıdık.
