Bisikletname: Bisikletle Türkiye Turu Yapan Arda ve Ahmet

Bu seferki bisikletli gezginlerimiz bir çift ve Türkiye içi rotalar çizerek ilerliyorlar. İlk turlarını bitirmişlerdi ve şimdi ikinci turlarındalar. Sloganları “80 günde 80 il” ve Bisikletname isimli bir hesapları var. Ahmet ve Arda ile yaptığımız röportaja başlıyorum o zaman! Hadi okuyun <3

Klasik soruyla başlıyorum. Bisikletname kimdir? Bize kendinizi anlatır mısınız? 

Bisikletname, Türkiye ve dünyada bisikletiyle yeni keşifler yapmak ve hikayeler yazmak üzere yola çıkmış bir çiftin öyküsünü anlatmak için bulduğumuz kısa ve özlü bir isim. Biz bisikletlerimizle seyahat ediyoruz ve bunları sosyal medyamızda paylaşıyoruz. Evliya Çelebi’nin seyahati ve Seyahatname’si bize ilham oldu. İsmimizi de buradan türettik.

Neden bisiklet? Belli bir neden var mı? Bisikletin hayatınızdaki yeri nedir?

Bisiklet, çocukluk anılarımızı canlandıran ve bize mutluluk veren bir ulaşım aracı. Bisiklet hem doğaya dost hem de ekolojik olduğu kadar ekonomik bir vasıta. Bisikleti daha yavaş olduğu için tercih ettik. Motorlu taşıtlarla yapılan seyahatlerde yol üzerindeki köyleri, yolun kenarında aç bekleyen köpekleri ya da biriken çöp yığınlarını fark etmek pek mümkün değil. Bisikletli yolculukta insanlara ve çevreye dokunarak ilerliyoruz. Bazen insanlara enerji ya da ilham veriyoruz. İnsanlardan yeni fikirler alıyoruz, bunları bir kenara not ediyoruz. Elimizden geldiğince anılarımızı paylaşıyoruz.

Türkiye’de bisiklet ile uzun yol yaparken yaşadığınız sorunlar nelerdi ve bisikletli yolculuğunun sizin için artıları neler oldu?

Motorlu araç kullanıcıları hız ve zaman takıntısı nedeniyle stres yüklüler. Bırakın bisikletli birine başka bir araca da tahammülleri yok bazen. Bu tür insanlar yaşadıkları stresi de trafiğe aktarıyorlar. Sorun olarak düşüneceksek bunlar biraz can sıkıcı olabiliyor ve bu insanların sayısı oldukça az. Onun haricinde saygılı insanların sayısı küçümsenmeyecek kadar fazla ve yol boyunca bize selam verip geçiyorlar. Uzun yol gitmenin artısı; ulaşım aracımız olan bisikletle görülmedik yer bırakmıyor olmamız. Kalıyorsa da onlara da başka bir zaman yine uğramak üzere plan yapıyoruz. Birbirinden farklı çok güzel rotalardan ve iklimlerden geçiyoruz. İzole bir ortamda değiliz, dışarıdaki havayı hissedebiliyoruz.

Bisikletname’nin “80 günde 80 il” projesini bitirdiniz. Projeniz nasıl geçti? Proje fikri nasıl oluştu? 80 gün kesintisiz mi oldu? Yoksa parça parça mı? Bu tur için iş yerlerinizden izin almak zor olmadı mı? Yoksa istifa mı?.. Kısacası turun detayları hakkında bize biraz özet geçebilirseniz seviniriz 🙂

İşyerinde patronumla anlaşmaya vardık ve kendi görevimde yeterince çalıştıktan sonra uzlaşarak ayrıldık. Tazminatım ve biriken paramla birlikte Arda’nın hayali olan bisikletli turumuzu yapmak için Arda’yla konuştum.

Arda bir yıl daha bekleyip birikim yapmak ve sonrasında yola çıkmak istedi. Ben de sabit bir işe başlamak yerine serbest çevirmenlik yapma niyetindeydim. Sadece kendime 2 hafta dinlenme süresi verdim. Dinlenme süresinde aklımda bir ışık yanıp söndü. 80 günde, bisikletle Türkiye gezilebilir mi?

Jules Verne’nin “80 Günde Devr-i Alem” kitabı da benim aklımda bir fikir ışığı yaktı. Kitap okumak bizim farklı ufuklara yelken açmamızı sağlıyor. Meşhur “Çok okuyan mı, çok gezen mi bilir?” sorusunu bize sıkça soruyorlar. Bunun için iki farklı cevabımız var. Okuyarak gezmek ya da gezerken okumak.

80 günde devr-i Türkiye mümkün mü? Bu soru bir süre beynimi kemirdi ve kısa süre içerisinde araştırmaya koyuldum. Ve bu projeyi önceki yıl başarı ile tamamladım. Kesintisiz tek seferde Türkiye’nin tüm illerine en kısa sürede ulaşabilen bisikletçi ünvanını taşıyorum.

80 günde 80 il (81 yapmışsınız ama:)) projesinde sizi zorlayanlar neler oldu? 

Projenin açılımını ya da sloganını “80 günde devr-i Türkiye” ve “80 günde 80 il” olarak belirledim. Hedefim İzmir’den yola çıkıp kalan 80 ile 80 günde ulaşmaktı. Yani İzmir’i de dahil edip 81 ile bisikletimle gidecektim. Kısa süre sonra “eksik olan il hangisi, hangi ile gitmiyorsun?” sorusu nedeniyle turun sloganını “80 günde 81 il” olarak değiştirdim.

Şimdi Arda’yla yarım Türkiye turu yapıyoruz ve mevsim nedeniyle sadece Batı illerini gezerek Güney’e iniyoruz. Birisi “Memleketimi bu haritayla bile ikiye bölmüşsünüz.” yazdı. Bu nedenle hassas bir noktamız var ve yanlış anlaşılmaya yol açmamak için daha net yazmamız gerekiyor.

Turun ilk günleri vücudumun sürüş temposuna alışması zor oldu, sonraki günlerde uzun mesafe sürüşe adapte olmuştum. Rüzgar bir sürüşte en önemli zorluk, onun haricinde yağmur ve yokuş gibi etmenler hızı düşürüyor. Belki bunlar zorluk olarak düşünülebilir ancak genel anlamda turun çok zorlayıcı olduğunu düşünmüyorum.

80 günde 81 il kulağa biraz zor geliyor. Bisiklet dışında ulaşım aracı kullandınız mı?

Bisikletle ilerlerken bana acıyıp yardımcı olmak isteyen çok insan oldu. Artvin Cankurtaran Geçiti’ne çıkarken ya da Erzincan – Sivas rotamda Kızıldağ’ı aşarken durup “Kardeş bisikletini arkaya at öyle çık” diyenler oldu. Ancak tekliflerini kibarca reddetmek durumundaydım. Çünkü bu tur hiçbir yakıt tüketilmeden, tamamen insan gücüne dayalı ve sadece bisikletle gerçekleştirilecek bir turdu. Bu nedenle farklı bir ulaşım aracı kullanmadan sadece bisikletimle bu turu tamamladım.

70 gün sürüş 7 gün dinlenmeyle 77 gün içinde Türkiye’nin Tüm illerine ulaştım. Günde ortalama 152 km mesafe, 1.400 metre yükseklik kazanımım oldu. Bu yazdığım rakamlar yapılamaz değil, neredeyse iki katı mesafeyi (tırmanışı daha düşük) her gün yapan isimlerle yazıştım tura çıkmadan. Steven Abraham, Kurt Searvogel, Juliana Buhring, Mark Beaumont ve bir sürü isim var bu mesafeleri aşan.

Bu turu kimseye kanıtlamak amacıyla yapmadım ancak Strava uygulamasında tüm sürüşlerin GPS kaydı mevcut. Yol boyunca çektiğim fotoğraflar ve videolar da mevcut. Bir de turuma şahit olan, beni destekleyen, bana eşlik eden yüzlerce kişiyle buluştum ve tanıştım. Onlar da bir nevi turuma şahit oldular.

80 günde 80 il projesi sırasında başınızdan geçen iyisiyle kötüsüyle birkaç anınızı paylaşır mısınız? Gittiğiniz yerlerde halkın size yaklaşımı nasıl oldu?

Bolu’dan Zonguldak’a geçerken aşçılarıyla ünlü Mengen’de bir güzel öğle yemeği yedim. Elimi cebime attığımda cüzdanımı düşürdüğümü fark ettim. Lokanta sahibiyle konuştuğumda beni anlayışla karşıladılar. Ben de bisiklete binip 14 km gerideki istasyona, son alışveriş yaptığım yere gittim. Yol boyunca ve dönüşte de cüzdanı göremedim ve elim boş geri döndüm. Arda lokantanın hesabına ödeme yaptı ve fazladan para yatırdı. Lokantadan para üstü alıp cebime koydum ve Zonguldak’a gittim.

Zonguldak’ta kalacağım misafirhaneye gittiğimde benden kimlik istediler. “Yolda düştü.” dedim ama dinletemedim. Polise gidip beyanname çıkarıp tekrar oraya döndüm. Zor bir gün yaşamıştım ama güzel bir anım oldu.

İnsanlar genelde merak ediyordu ve garip yaklaşıyordu ancak projemi duyunca onların da hoşlarına gidiyordu ve beni destekliyorlardı.

Bu tur öncesi bu tarz başka uzun sureli turlarınız oldu mu? Biraz pratik ve alıştırma gerektirdiğini düşünüyorum.

80 günde 81 il projemden önce her gün antrenman yapıyordum zaten. Günde 50 – 70 km’lik antrenmanlar yapıp işbaşı yapıyordum ve akşama kadar çalışıyordum. Antrenman yaptığım kişiler de aktif yarışa katılan isimlerdi ve bu konuda çok şanslıydım.

Bir gün İzmir’den memleketim Denizli’ye 200 km’lik bir sürüş yaptım. Yapabildiğimi görünce aynı turu iki kere daha yaptım. Türkiye turuna çıkmadan önce de bütün mesafeleri ve yükseklik kazanımını hesapladım. Zorlu ama yapılamayacak bir tur olmadığını gördüm ve heyecanla bu projeye adım attım.

İkinci turunuz devam ediyor. Bunun ilk turdan farkı nedir? İkinci turunuz hakkında da detayları paylaşabilir misiniz? Ne kadar sürecek, neler olacak vs…

İlk turumda kendimle yarış halindeydim. Çok az bir yükle (5-6 kg) insanların misafiri olarak bir ilde bir gün kalıp yola çıkıyordum tekrar. Bazen bir günde iki il aşmam gerekiyordu. Çünkü 80 günde bitirme gibi bir iddia taşıyordum.

Şimdiki turumuz bir önceki tura kıyasla daha zevkli çünkü acelemiz yok ve istediğimiz yerde istediğimiz kadar kalıyoruz. Evimizi, mutfağımızı, kamp malzemelerimizi bisikletimizde taşıyoruz. Ben 50 kg taşıyorum, Arda 45 kg yük taşıyor.

Bu turun öncesinde yaklaşık iki yıla yakın birikim yaptık. Arda da işinden ayrıldı ve evimizi boşaltıp yola çıktık. Geri dönmemek için gemileri yakmak gerekiyordu.

Yaklaşık yedi haftadır yoldayız ve bir ay daha turumuz devam edecek. Tura çıkmadan önce kendimize “Yarım Türkiye” turu rotası çıkardık ve birkaç güzel değişiklikle rotamıza uygun hareket ediyoruz. İzmir’e döndükten sonra kısa bir molanın ardından tekrar tura çıkıp kalan illere gitmek, yeni yerler görüp, farklı insanlarla ve kültürlerle buluşmak istiyoruz.

Sizin gibi uzun süreli bisikletli seyahatler yapmak isteyenlere, şehirler arası bisiklet yolculukları yapmak isteyenlere yönelik paylaşmak istediğiniz deneyimleriniz ve verebileceğiniz tavsiyeler var mi?

Bisikletle tura çıkmadan önce “Bu turu yapabilir miyiz?” sorusuna cevap aradık ve yıllık izinlerimizde Arda’yla birer haftalık turlara çıktık. Turlar o kadar eğlenceli geçti ki büyük tur planımız için sabırsızlıkla hazırlık yaptık.

Gerekli donanım olduktan sonra ve fiziksel yeterlilik de olduktan sonra tur yapmak çok zor değil. Ancak tur yapacağınız arkadaşınızla kafanızın uyuşması çok önemli, çünkü yolculuğun stresiyle birlikte insanların gerçek yüzünü görebiliyorsunuz. Arda’yla bizim böyle bir sorunumuz olmuyor şükür 🙂

Yolu Açık Olsun Bisikletname ! İyi Pedallamalar 🙂

Bisikletname Instagram sayfası için tıklayınız.

Bisikletname YouTube sayfası için tıklayınız.

Bisikletname Facebook sayfası için tıklayınız.

Diğer Bisikletli Gezgin Yazılarımız!

Gezgin Ruhi Kadir Pirasoğlu: Bisikletli Gezgin

Bisiklet ile Dünya’yı Turlayan Frogs On Wheels ile Röportaj

Bisikletle Güney Amerika’yı Gezen Gezgin Ersin Uyanık!

Güney Amerika’yı Bisikletle Gezen Tolga Tevke ile Röportaj!

Savageandfree.com’da 25.11.2018’de yayınlanmış olan röportajımızdır. Savageandfree.com’u kapandığı için röportajlarımızı buraya taşıdık.